در مثال بالا، عملگر & برای ایجاد یک متغیر مرجع استفاده شد.
اما همچنین می توان از آن برای به دست آوردن آدرس حافظه یک متغیر استفاده کرد که همان است
محل ذخیره متغیر در رایانه.
وقتی متغیری در C++ ایجاد می‌شود، یک آدرس حافظه به متغیر اختصاص می‌یابد.
و زمانی که به متغیر مقداری اختصاص می دهیم در این حافظه ذخیره می شود
آدرس.
برای دسترسی به آن، از & استفاده کنید
عملگر، و نتیجه نشان دهنده محل ذخیره متغیر است:
توجه: آدرس حافظه به شکل هگزادسیمال است (0x..). توجه داشته باشید
که
ممکن است نتیجه یکسانی در برنامه خود نداشته باشید.
و چرا دانستن آدرس حافظه مفید است؟
مرجع و نشانگرها (که در فصل بعدی با آنها آشنا خواهید شد)
در C++ مهم هستند، زیرا آنها این را به شما می دهند
توانایی دستکاری داده ها در حافظه رایانه - که می تواند کد را کاهش دهد و عملکرد را بهبود بخشد.
این دو ویژگی یکی از مواردی است که C++ را از سایرین متمایز می کند
زبان های برنامه نویسی، مانند Python و جاوا.