از فصل قبل یاد گرفتید که ما می توانیم حافظه را بدست آوریم
آدرس یک متغیر با استفاده از &
اپراتور:
یک نشانگر با این حال، متغیری است که آدرس حافظه را به عنوان مقدار آن ذخیره می‌کند.
یک متغیر اشاره گر به یک نوع داده (مانند int یا رشته) از همان نوع اشاره می کند.
نوع، و با عملگر * ایجاد می شود. آدرس متغیری که با آن کار می کنید به نشانگر اختصاص داده می شود:
مثال
string food = "Pizza"; // A food variable
of type string
string* ptr =
&food; // A pointer variable, with the name
ptr, that stores the
address of food
// Output the value of food (Pizza)
cout << food << "n";
// Output
the memory address of food (0x6dfed4)
cout << &food << "n";
//
Output the memory address of food with the pointer (0x6dfed4)
cout <<
ptr << "n";
مثال توضیح داده شد
یک متغیر اشاره گر با نام ptr ایجاد کنید، که به یک رشته اشاره می کند. کد> متغیر، با استفاده از
علامت ستاره* (رشته* ptr).
توجه داشته باشید که نوع اشاره گر باید با نوع متغیر شما مطابقت داشته باشد
کار با.
از عملگر & برای ذخیره آدرس حافظه استفاده کنید
متغیر غذا نامیده می شود و آن را به نشانگر اختصاص می دهیم.
اکنون، ptr مقدار آدرس حافظه غذا را نگه می دارد.
نکته: سه روش برای اعلام متغیرهای اشاره گر وجود دارد، اما روش اول ترجیح داده می شود:
رشته* mystring; //
رشته ترجیحی *mystring;
string * mystring;